|
Informator pielgrzyma
Informacje praktyczne dla pielgrzymów do Portugalii i Hiszpanii
 
W marcu średnie temperatury w Portugalii i hiszpańskiej Galicji są 5-7 stopni wyższe niż o tej samej porze w Wielkopolsce. O ile Lizbona ma wówczas mniej dni deszczowych, o tyle Porto i Santiago są nieco bardziej mokre niż Poznań.
Zdrowie:
W obu krajach nie występują żadne zagrożenia epidemiologiczne, nie ma obowiązkowych szczepień. Poziom higieny również nie odbiega od standardów europejskich.
Nr alarmowy na pogotowie (lub policję) – podobnie jak w Polsce: 112.
Waluta:
Jest nią oczywiście Euro, ceny w Portugalii i Galicji są tylko nieco wyższe od cen polskich, to najtańsze kraje Europy Zachodniej. Bankomaty są powszechne, można również w bardzo wielu miejscach płacić kartą.
Strefa czasowa:
W Hiszpanii obowiązuje ten sam czas, co w Polsce, w Portugalii zegarki spóźniają się o 1 godz. Zatem np. 16:00 w Polsce to 15:00 w Lizbonie.
Formalności paszportowo-celne:
Oba kraje należą do UE oraz do Grupy Schengen, standardowo nie ma kontroli na lotniskach oraz pomiędzy tymi krajami. Podróżować można na dowód osobisty lub na paszport. Limity celne pomiędzy Polską a Hiszpanią i Portugalią są również bardzo wysokie (np. 90 litrów wina, 50 000 Euro w gotówce itp.).
Elektryczność:
Napięcie w sieci jest takie samo, jak w Polsce, występują również takie same gniazdka.
Napiwki:
Przyjęte jest oferować obsłudze np. restauracji ok. 10% wartości rachunku.
Kuchnia:
W większych miastach napotkamy (jak wszędzie) miejsca serwujące zarówno kuchnię lokalną, jak i potrawy z d. kolonii: indyjską, brazylijską, angolską, z Wysp Zielonego Przylądka. W mniejszych ośrodkach dominują potrawy lokalne, bardzo często oparte na rybach (przede wszystkim: dorszu) czy na owocach morza.
Restauracje lokalne są czynne zwykle od 12 do 15 i potem ponownie od 18 lub 19. Z kolei jadłodajnie w miejscach turystycznych są otwarte bez przerwy obiadowej.
Wina:
Portugalia jest krajem o najwyższym spożyciu wina w Europie. Produkowane są zarówno wina tradycyjne, jak i wzmacniane (Madera, Porto).
Pamiątki: oprócz w/w win przewieźć można inne pamiątki kulinarne: suszonego dorsza (który się nie psuje!), papryczki piri-piri, oryginalne dżemy (np. migdałowe), sery czy oliwa.
Dobrym pomysłem na prezent są też słynne płytki azulejos lub inne artykuły z tym motywem (filiżanki, magnesy, talerze).
Polskie placówki dyplomatyczne:
Avenida das Descobertas 2, Lizbona. Telefon + 351 21 304 14 10, Tel. dyżurny: + 351 913 254 442, lizbona.amb.sekretariat@msz.gov.pl, www.lizbona.msz.gov.pl.
Konsulat Honorowy RP w Porto. Konsul: Pedro Silva Reis, Porto, Av Dom João II, 4430-022 Vila Nova de Gaia, Tel.: +351 22 377 51 99 ext. 399, geral@consuladopoloniaporto.pt
Konsulat Honorowy RP w Vigo. Konsul honorowy: Juan Manuel Vieites Baptista de Sousa (język konsula hiszpański, francuski, angielski, portugalski), Hiszpania, Vigo, Ctra. Colegio Universitario 16. Tel.: + 34 986 469 330 Faks: +34 986 469 269, polonia@anfaco.es.
Informator dla pielgrzymów i turystów udających się do Izraela oraz Palestyny
 
Bagaż:
Istnieje zakaz przewożenia w bagażu podręcznym (jest to bagaż, który Państwo zabieracie z sobą do kabiny samolotu) następujących przedmiotów:
- przedmiotów o ostrym końcu, krawędzi lub tępym zakończeniu np: sztylet, nóż;
- przedmiotów powszechnego użytku np. żyletek, nożyczek, pilniczków itp.
- napojów i płynów w butelkach powyżej 100 ml (łącznie do 1 litra różnych płynów i płynnych kosmetyków). Dotyczy to jedynie płynów znajdujących się w bagażu podręcznym.
W/w przedmioty znalezione przez służbę bezpieczeństwa podczas kontroli będą konfiskowane. Linie lotnicze ani organizator wyjazdu nie ponosi nie ponosi odpowiedzialności za odebrane przedmioty.
W bagażu podręcznym nie mogą znajdować się przedmioty z poniższej listy:
http://www.ulc.gov.pl/pl/119-departamenty/prawa-pasazera-ulatwienia/poradnik-dla-pasazerow/999-lista-przedmiotow-zabronionych-i-dozwolonych
Kontrole bezpieczeństwa:
Izrael słynie z wyjątkowo skrupulatnych kontroli bezpieczeństwa, zarówno na lotniskach, jak i na swoim terytorium. Szczególnie częste są kontrole na granicy Izraela z Autonomią. Co ciekawe, dokładniejsze kontrole zdarzają się przy wylocie niż przy lądowaniu na jednym z izraelskich lotnisk.
Dokumenty:
Do przekroczenia granicy Izraela niezbędny jest paszport, ważny przynajmniej 6 miesięcy od daty wyjazdu powrotnego (zatem np. przy wyjeździe trwającej od 10 do 18 marca, paszport musi być ważny min. do 18 września danego roku).
Bezpieczeństwo:
Izrael to od kilku dekad zapalny rejon Azji. Jednak w miejscach turystycznych i pielgrzymkowych zagrożenie jest minimalne, co nie oznacza jednak, że nie ma go wcale. Władze Izraela lub Autonomii Palestyńskiej starają się zawczasu zamykać czasowo wyjątkowo groźne miejsca. Należy zdecydowanie unikać wjazdów do Strefy Gazy (która i tak zwykle jest zamknięta dla turystów), a w pozostałych miejscach nie zbaczać z utartych szlaków. W niektórych miejscach publicznych (dworce, lotniska, ale również np. centra handlowe) należy liczyć się z kontrolą bagażu. Z drugiej strony napady na turystów czy kradzieże zdarzają się w Ziemi Świętej znacznie rzadziej niż przeciętnie w Europie.
Klimat:
Latem klimat Ziemi Świętej jest gorący, czasem wręcz bardzo gorący, dlatego też władze Izraela czasem wręcz zniechęcają do wizyt w lipcu czy sierpniu. Znacznie dogodniejsze są miesiące zimowe czy wiosenne: temperatury są umiarkowane i dogodne do zwiedzania, mankamentem mogą być czasem drobne opady (tylko w północnej i środkowej części kraju), a w wyżej położonych miejscach „niskie” temperatury (np. w Jerozolimie zimą bywa ok 6-10C w nocy i 10-16C w dzień – jak u nas wiosną).
Ubrania:
Z Polski zabrać należy strój odpowiedni do pory roku, ale również uwzględniający kulturowo-religijny charakter miejsca: w sanktuariach (różnych wyznań) obowiązuje zakaz wstępu dla osób w krótkich spodniach lub z odkrytymi ramionami. W niektórych ortodoksyjnych miejscach w/w strój nie wystarcza, trzeba mieć długie spodnie / suknię, zakryte łokcie oraz pełne buty (nie – sandały).
Czego nie brać?:
Przede wszystkim w bagażu należy unikać pamiątek z pobytu w krajach „zapalnych” z punktu widzenia geopolityki Izraela (Arabii Saudyjskiej, Iranu itp.), lepiej nie zabierać pamiątek z ewentualnych wcześniejszych pobytów w Palestynie.
Języki:
Izrael to kraj dwujęzyczny – niemal każdy obywatel zna przynajmniej dwa języki obce: któryś (lub oba) z urzędowych (hebrajski i arabski) oraz bardzo często języki europejskie. Dominuje angielski, ale wiele osób posługuje się też rosyjskim. Niektórzy emigranci znają również język polski.
Czas:
W Izraelu obowiązuje czas o godzinę wcześniejszy niż w Polsce (taki sam, jak np. we Lwowie, Wilnie itp.). Zatem np.: godzina 16:00 w Jerozolimie to 15:00 w Polsce. W okresie wiosny i jesieni mogą wystąpić kilkutygodniowe okresy, kiedy tej różnicy nie ma wcale lub wynosi nie jedną, a dwie godziny.
Dni wolne:
W wielu miejscach tydzień pracy trwa zaledwie cztery dni, ale regułą jest (podobnie jak w Europie) tydzień pięciodniowy: od niedzieli do czwartku. Piątek jest dniem wolnym dla Muzułmanów, a sobota: dla Żydów. W okresie szabatu (od piątkowego do sobotniego wieczoru) lepiej nie przebywać w dzielnicach ortodoksyjnych Żydów, przez których każda (nawet z pozoru banalna) czynność może być traktowana jako pogwałcenie prawa szabatu.
Pieniądze:
Jednostką monetarną są szekle izraelskie, warte ok. 1 zł. Podstawowe waluty światowe (np. euro) można swobodnie wymieniać w bankach lub licencjonowanych kantorach oraz na pocztach. Wiele instytucji oraz prywatnych sklepów przyjmuje płatności (po dobrym kursie) w euro lub dolarach. Walutę izraelską można też wypłacać z bankomatów, z których większość obsługuje najpopularniejsze karty europejskie.
Cła:
Do Izraela wolno wwieźć: urządzenia elektryczne o wartości do 200$, 250 papierosów, 2 litry wina, 1 litr wyrobów spirytusowych. Obowiązuje całkowity zakaz wwozu mięsa i jego przerobów (wędlin).
Elektryczność:
Obowiązuje 220/230V i częstotliwość 50Hz (dokładnie jak w Polsce). Powszechne są dwa rodzaje gniazdek: dokładnie takie jak w Polsce lub tez trójbolcowe (ale i do nich niemal zawsze pasują nasze wtyczki).
Zdrowie:
Największym zagrożeniem jest tradycyjna biegunka podróżnych oraz odwodnienie, szczególnie w okresie letnich upałów czy na pustyniach. Korzystając z kąpieli w Morzu Martwym należy szczególnie uważać, aby woda nie dostała się do oczu ( zalecane okulary pływackie) lub też nie podrażniła drobnych nawet zadrapań czy ranek. W razie kontaktu w/w miejsc ze słoną wodą Morza należy jak najszybciej przemyć dany fragment ciała wodą słodką. Poza tym w Izraelu nie ma zagrożeń innymi chorobami, typowymi dla krajów tej strefy klimatycznej czy: dla krajów Azji (Izrael to kraj rozwinięty o wysokim poziomie higieny).
Informator dla pielgrzymów i turystów udających się do Włoch
Telefony alarmowe:
Karabinierzy -112
Policja -113
Straż pożarna -115
Pomoc drogowa -116
Pomoc medyczna –118
Ambasada RP w Rzymie
Via P.P. Rubens 20, Monti Parioli
00197 Roma, Italia
Telefon: (+39 06) 362 04 200
Faks: (+39 06) 321 78 95
Karty płatnicze:
Powszechnie akceptowane są karty kredytowe MasterCard,Visai American Express.
Znalezienie bankomatu nie stanowi problemu.
Elektryczność:
Włoskie gniazdka elektryczne różnią się od polskich. Napięcie w nich jest takie samo, ale konstrukcja jest inna. We Włoszech gniazdka mają 3 otwory ułożone w jednej linii. Urządzenia o europejskiej wtyczce np. ładowarka do telefonu czy aparatu bedą pasowały do takiego typu gniazdka. Jednak sprzęty wymagające większej ilości energii (suszarki , komputery) mają gniazdka z grubymi bolcami oraz wymagają uziemienia, wówczas należy kupić specjalną przejściówkę (koszt około 10zł).
Klimat:
W północnych Włoszech (obszar pomiędzy Alpami a Apeninami Toskańskimi)klimat jest surowy –zimy są długie i mroźne, natomiast lata upalne. Z kolei w centrum kraju często jest bardziej wilgotno, a różnica pomiędzy temperaturami letnimi i zimowymi zmniejsza się. We włoskiej stolicy doświadczymy gorącego lata i łagodnych zim. Im bardziej na południe od Rzymu, tym cieplej i bardziej sucho–na Sycylii od kwietnia do października możemy zanurkować w niebieskiej, morskiej wodzie. W lipcu oraz sierpniu słupek rtęci może przekroczyć 32°C
Zalecane szczepienia:
We Włoszech nie ma zagrożeń sanitarno- epidemiologicznych. Nie są wymagane szczepienia. Osoby płacące składki na NFZ mają prawo do opieki medycznej w ramach ubezpieczenia –należy mieć ze sobą EKUZ (Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego).
Dni ustawowo wolne od pracy:
Nowy Rok (1.01), Święto Trzech Króli (6.01), Wielkanoc, Poniedziałek Wielkanocny, Dzień Wyzwolenia (25.04), Święto Pracy (1.05), Święto Republiki(2.06), Wniebowzięcie NMP (15.08), Wszystkich Świętych (1.11), Niepokalane Poczęcie NMP (8.12), Boże Narodzenie (25.12), Dzień Świętego Stefana (26.12) oraz święta lokalnych patronów.
Godziny otwarcia:
sklepy oraz urzędy są zamknięte w czasie sjesty w godz.12.30 (13.00) –15.30 (16.00); poczty pracują: pn.–pt. 8.30 –14.00, sob. 8.30 –13.00 (znaczki można kupić również w kioskach Tabacchi).
Co zabrać ze sobą do Włoch?
-krem z filtrem UV, okulary przeciwsłoneczne, nakrycie głowy oraz lekką, jasną odzież;
- strój, który zakryje nam ramiona oraz kolana, ponieważ zwiedzających obiekty sakralne obowiązuje odpowiedni ubióri jest on rygorystycznie sprawdzany;
- wygodne obuwie;
- aparat fotograficzny;
- kieszonkowe;
- przejściówkę do włoskich gniazdek;
- dokument tożsamości, kartę ISIC.
Przykładowe ceny:
Kawa w barze –0,80-1,50€
Pasta – od 6€
Kawałek pizzy –1-4€
Woda mineralna 1.5l –od 0,40€
Piwo 0.5l –od 0,80€
Paczka papierosów (Malboro) –od 4,5€
Gałka loda –1,20-3,00€
Jajko niespodzianka –1€
Pomarańcze (kg) –od 1,00€
Bułka –0,30€
Lokalna gazeta –1€
Bilet autobusowy –1,00-1,50€
Kuchnia włoska
Pizza oraz pasta(makaron) to najbardziej rozpowszechnione na świecie włoskie dania. Jednak kuchnia włoska oferuje nam szeroki wybór potraw oraz napojów, wśród nich między innymi:
Bruschetta–przekąska w postaci małych tostów podawanych doprawionych solą i pieprzem, posmarowanych czosnkiem oraz podawanych z pomidorami, cebulą lub szynką.
Focaccia–pieczywo przypominające pizzę, grube, posolone ciasto drożdżowe pieczone z oliwą, posypane ziołami, często podawane również z serem, oliwkami bądź cebulą.
Prosciutto–surowa,podsuszona szynka wytwarzana z udźców wieprzowych.
Caprese–przekąska w barwach włoskiej flagi składająca się z zielonej bazylii, białej mozarelli oraz czerwonych pomidorów.
Oliwki–bardzo popularne pośród Włochów, w kuchni używają oni tylko oliwy z oliwek.
Sery–wybór serów we Włoszech jest przeogromny, m.in. parmezan, mozzarella, gorgonzola, ricotta,
mascarpone, czy mniej popularny w Polsce owczy ser pecorino.
Tiramisu–deser składający się z wartstw sera mascarpone zmieszanych z cukrem i jajkami oraz
biszkoptów nasączonych mocną kawą i likierem Amaretto.Canollo–słodkie, chrupiące sycylijskie rurki nadziewane kremem z sera ricotta.
Kawa–ulubiony napój Włochów, wielokrotnie w ciągu dnia przygotowują w specjalnych kawiarkach (moka) mocną kawę espresso, do południa delektują się cappuccino lub latte macchiato.
Limoncello–żółty likier cytrynowy produkowany głównie w południowych Włoszech, zawiera ok. 32% alkoholu.
Grappa–wódka (40-50%) o charakterystycznym smaku, która powstaje z pestek oraz skórek winogron.
Wina–z nich słyną Włochy m.in. sycylijskie Marsala czy Chianti pochodzące z Toskanii.
Informacje praktyczne dla pielgrzymów udających się do Meksyku
Karty płatnicze:
Mogą pojawić się problemy z płatnościami kartami kredytowymi. W większych miastach i centrach turystycznych akceptowane sa ważniejsze międzynarodowe karty kredytowe Visa i Mastercard oraz w ograniczonym zakresie American Express. W wielu miejscach jest powszechny dostęp do bankomatu.
Wymiana waluty:
Najlepiej przywieźć ze sobą dolary amerykańskie, które najłatwiej jest wymienić w bankach i kantorach (Casa de Cambio). Bardzo prosimy, o ile to jest możliwe, o wzięcie ze sobą banknotów o małych nominałach(do 50 USD), ponieważ banknoty 100-dolarowenie wszędzie są przyjmowane. Co prawda w Meksyku w wielu miejscach można płacić dolarami, jednak radzimy od razu po przylocie wymienić dolary na miejscowe pesos (na lotnisku jest bardzo dobry przelicznik). Proszę nigdy nie przyjmować pesos przedartych lub uszkodzonych, ponieważ będą Państwo mieli trudności z ich wydaniem.
Telefony alarmowe:
Numer alarmowy –066 lub 080
Ambasada RP w Meksyku:
Calle Cracovia 40,
Colonia San Angel
01000 México D.F.
Telefon: (+52)55 5481 2050
Faks: (+52) 55 5616 7314
Zalecane szczepienia:
Przy wjeździe do Meksyku nie obowiązują żadne szczepienia ochronne. W miejscach, w których będziemy przebywać,nie ma malarii ani innych chorób tropikalnych. Mimo wszystko należy zachowywać normalne zasady higieny, myć często ręce i nie pić wody niebutelkowanej. Można natomiast wodą z kranu myć zęby. Woda niebutelkowana i dodawany do niej lód w restauracjach oraz hotelach są bezpieczne. Jedynym możliwym problemem może być tzw. zemsta Montezumy, czyli dolegliwości żołądkowe i wszystko, co jest z nimi związane. Nie wynikają one z braku higieny, tylko z innej niż polska flory bakteryjnej. Gdyby coś takiego miało miejsce, to na początku proszę zażyć polskie leki, a gdyby to nie pomogło,proszę się zwrócić do przewodnika w celu zakupienia leków miejscowych. W ciągu kilkunastu dni będziemy przebywać na wysokości ponad 2000 m. npm., a więc mogą mieć Państwo problemy związane z oddychaniem czy ogólnym zmęczeniem. Generalnie po dwóch, trzech dniach dolegliwości te ustępują.
Dni ustawowo wolne od pracy:
Nowy Rok (1.01),Dzień Konstytucji (5.02), Święto Flagi Narodowej (24.02), Dzień Urodzin Benita Juáreza (21.03),Wielkanoc, Zwycięstwo w Puebli nad wojskami francuskich najeźdźców (5.05), Dzień Matki (10.05), Święto Niepodległości (16.09), Święto Zmarłych (1.11),Dzień Rewolucji (20.11)Boże Narodzenie (25.12). Czasami, gdy dzień wolny przypada w środku tygodnia, jest on przesuwany na poniedziałek w celu wydłużenia weekendu. Co więcej Meksykanie obchodzą Dzień Miłości i Przyjaźni (14.02), Dzień Dziecka (30.04), Dzień Ojca (trzecia niedziela czerwca) oraz Dzień Niewiniątek, który podobny jest do polskiego Prima Aprilis (28.12) –jednak nie są to dni ustawowo wolne od pracy.
Bagaż podręczny:
W bagażu podręcznym, który wniosą Państwo ze sobą na pokład samolotu, proszę nie zabierać żadnych płynów, maści i kremów, które przekraczają 100 ml, ponieważ zostaną one Państwu zabrane. To samo odnosi się do ostrych przedmiotów: nożyków, pilniczków do paznokci, obcinaczy itp. Jeśli muszą Państwo wziąć ze sobą na pokład samolotu np. lekarstwa, proszę je zapakować w plastikowy, strunowy woreczek, który będzie można nabyć przy odprawie paszportowo-bagażowej na lotnisku. Czasami może się zdarzyć, iż bagaż główny nadany w miejscu wylotu i odbierany w mieście Meksyk, może się zagubić i przybyć dzień czy dwa dni później, dlatego prosimy włożyć do bagażu podręcznego najpotrzebniejsze ubrania i bieliznę osobistą na najbliższe 2-3 dni.
Karta turystyczna i celna:
W samolocie dostaną Państwo do wypełnienia dwa formularze: kartę turystyczną i kartę celną. Kartę turystyczną należy wypełnić odrębnie po jednym egzemplarzu na każdą osobę, natomiast kartę celną jedną na rodzinę. Wypełnioną i podbitą przez służby migracyjne kartę turystyczną należy zachować aż do momentu wyjazdu z Meksyku. Przykładowy sposób wypełnienia obydwu kart znajduje się na stronie ambasady polskiej w Meksyku: www.meksyk.polemb.net Po odebraniu bagażu głównego na lotnisku wmieście Meksyk przejdą Państwo przez kontrolę celną. Poproszą Państwa o naciśnięcie guzika i jeśli się zapali światełko zielone, to mogą Państwo przejść dalej, jeśli czerwone zostaną Państwo zaproszeni do szczegółowej kontroli bagażowej.
Elektryczność:
W Meksyku napięcie w gniazdku wynosi 110 V. Większość nowych urządzeń elektrycznych i elektronicznych funkcjonuje w rozpiętości od 110 do 230 V. Jeśli urządzenia nie są nastawione na 110 V, to można zakupić np.w Media Markt adaptery zmienności napięcia. To samo dotyczy wtyczek. W Polsce wszystkie wtyczki do gniazdka są z okrągłymi bolcami, natomiast w Meksyku z płaskimi, a okrągłe bolce nie wejdą do gniazdka.W Media Markt lub w sklepach wolnocłowych na lotnisku można zakupić zestawy wtyczek ze wszystkimi rodzajami bolców używanymi na świecie. Nie należy zabierać ze sobą grzałek, ponieważ w Meksyku one nie działają albo działają bardzo wolno. W zamian, jeśli to jest konieczne, można kupić mały czajnik turystyczny na 110-230 V. W większości hoteli będą suszarki do włosów. Jeśli ktoś mimo wszystko chciałby wziąć ze sobą suszarkę, proszę się upewnić, że działa ona w ustawieniu na 110 V.
Zakupy:
Ceny w Meksyku są w zasadzie porównywalne do cen polskich. Oczywiście w restauracjach i hotelach ceny są wyższe. Każdy region Meksyku, przez który będziemy przejeżdżać, specjalizuje się w innych wyrobach rzemieślniczych mogących służyć jako pamiątki i prezenty,które warto zakupić właśnie w tym regionie,a nie innym ze względu na niższą cenę. Będziemy o tym Państwa informować na bieżąco. W sklepach nie ma, generalnie, możliwości targowania się i ceny są stałe, natomiast na bazarach i na targach jest to wręcz wskazane. Czasami można utargować do 50% ceny wyjściowej (wszystko zależy od umiejętności targowania się kupującego). Jednakże musi się ono odbywać zawsze z szacunkiem dla sprzedającego, tzn.jeśli po wielu minutach targowania określiliśmy cenę, która satysfakcjonuje zarówno sprzedającego,jak kupującego,to towar należy nabyć. W strefach archeologicznych i muzeach istnieje stała opłata za możliwość korzystania z kamery video, która wynosi 41 pesos. Zdjęcia można wykonywać bezpłatnie.
Napiwki:
W hotelach i restauracjach, gdzie mamy zakontraktowane posiłki i noclegi, będą mieli Państwo opłacone wszystkie napiwki dla boyów, kelnerów i sprzątaczek, choć oczywiście zawsze można wręczyć mały napiwek (przyjmuje się 1 USD). Gdyby Państwo chcieli skorzystać sami z np. restauracji obowiązuje napiwek w wysokości 10% ceny, który jest obowiązkowy. Bardzo prosimy o zachowanie pewnej kwoty na koniec pobytu, celem przeznaczenia jej na zwyczajowe napiwki dla kierowcy i przewodnika (ok 2 USD od osoby za dzień pobytu).
Bezpieczeństwo:
Meksyk bardzo często jest postrzegany jako kraj niebezpieczny. Gdy jednak zachowamy podstawowe zasady bezpieczeństwa np. nieafiszowanie się z biżuterią, drogim sprzętem fotograficznym, wystającym z torebki portfelem czy liczeniem pieniędzy na ulicy, nie powinno być żadnych problemów. Po zmroku należy poruszać się w większych grupach, nie wchodzić w miejsca podejrzane, zawsze zabierać ze sobą z hotelu wizytówkę z adresem i powiadomić pilota o wyjściu poza hotel. Paszport nie będzie nam potrzebny podczas pobytu w Meksyku, i należy go schować głęboko w torbie, nosząc przy sobie ewentualnie jego fotokopię.
Zmiana czasu:
W mieście Meksyk i innych odwiedzanych przez nas miejscach mamy 7 godzin wstecz w stosunku do czasu polskiego (jeśli w Polsce jest 20.00, to w Meksyku 13.00). Od razu po przylocie proszę o przestawienie zegarków. Zmiana czasu wiąże się również z reakcjami organizmu takimi jak senność podczas dnia i zmęczenie. Organizm potrzebuje kilku dni na przestawienie się na miejscowy czas.
Jedzenie:
W czasie naszego pobytu w Meksyku będziemy mieli dwa posiłki dziennie: śniadania i obiadokolacje. Śniadania są typu amerykańskiego, tzn. kawa lub herbata, jajecznica, sok pomarańczowy i chleb tostowy. Czasami śniadania będą w formie bufetu, czasami serwowane. W Meksyku istnieje zasada niewynoszenia posiłków, kanapek itp. poza restaurację. W zależności od programu jako drugi posiłek będą serwowane obiady lub kolacje. Posiłki te będą zawsze trzydaniowe: zupa, drugie danie i deser, a także kawa lub herbata. Napoje orzeźwiające czy piwo są dodatkowo płatne. Jedzenie jest smaczne i przyrządzane higienicznie. Nasza podróż będzie kulinarnie urozmaicona. Będą Państwo mogli spróbować wielu potraw. Podczas pobytu na Riviera Maya, Acapulco mają Państwo pakiet all inclusive, a więc wszystkie posiłki, napoje orzeźwiające i alkoholowe w cenie. Nie ma zatem potrzeby zabierania prowiantu z Polski. Jedzenie w Meksyku jest dość tanie i ogólnie dostępne. Zawsze będzie możliwość zakupienia jakiejś przekąski. Gdyby jednak Państwo chcieli coś ze sobą przywieźć, to proszę pamiętać, że obowiązuje zakaz wwożenia wyrobów z wołowiny.
Telefony i dostęp do internetu:
W Meksyku działają tylko telefony komórkowe tzw. trzyzakresowe (większość nowych aparatów). Przed wyjazdem proszę się spytać swojego polskiego operatora o ceny za minutę rozmowy, roaming i cenę za sms. Na miejscu można zakupić karty telefoniczne tzw. Ladatel np. za 100 pesos, za które mają Państwo ok. 8 minut rozmowy z Polską. Czasami w kafejkach internetowych można spotkać tzw. Caseta Telefonica, czyli połączenie telefoniczne przez Internet, które jest bardzo tanie (ok. 5 pesos za minutę). Internet bezprzewodowy jest dostępny w każdym hotelu, w większości bezpłatnie, a więc jeśli to jest konieczne można wziąć ze sobą laptop. W większości hoteli jest też komputer stacjonarny z dostępem do Internetu, dodatkowo płatny. W miastach jest też dużo tanich kafejek internetowych.
Godziny otwarcia:
Apteki pracują od wczesnych godzin porannych do godz. 22:00, znalezienie całodobowej apteki nie powinno stanowić problemu; banki są czynne od pn. do pt. w godz. 8.00–17.00; sklepy w większych i turystycznych miejscowościach są otwarte codziennie w godz. 8.00-22.00.
Mentalność Meksykanów:
Meksykanie są narodem bardzo życzliwie nastawionym do obcych, otwartym, bardzo serdecznym i uczynnym. Ich mentalność jest raczej spod znaku “Jutro”, która wyraża się w przysłowiu: To, co możesz zrobić dzisiaj, zrób za trzy dni, będziesz miał trzy dni wolnego. Małe niedociągnięcia i spóźnienia są na porządku dziennym, a więc proszę mieć dużo cierpliwości. Gdyby wynikły jakieś problemy, to proszę je zawsze zgłaszać przewodnikowi, który z dużą cierpliwością będzie je korygował wraz z odpowiedzialnymi Meksykanami.
Klimat:
W Meksyku występują dwie pory: deszczowa i sucha. Okres deszczowy rozpoczyna się w maju, a kończy we wrześniu lub październiku. W pozostałe dni opady deszczu nie występują lub są niewielkie. Pora deszczowa nie powinna zniechęcać nas do odwiedzenia Meksyku, gdyż daje nam możliwość podziwiania zielonej, bujnej roślinności. Lata są gorące i wilgotne. Temperatura w mieście Meksyk w ciągu roku waha się od 7°C w nocy do 27°C podczas dnia. Jednak chłodniejszy północny wiatr może też przynieść przymrozki. Należy pamiętać, iż warunki pogodowe zależą nie tylko od pory roku, ale również od wysokości nad poziomem morza
Kuchnia meksykańska :
Podstawą meksykańskich dań jest kukurydza, fasola, papryka oraz pomidory. Kuchnia meksykańska jest urozmaicona i różni się pomiędzy regionami kraju. Wiele potraw jest pikantnych, jednak podczas składania zamówienia możemy poprosić o mniejszą ilość chilli w celu złagodzenia smaku.
Tortilla – wykonana ze specjalnej mąki kukurydzianej, która była podstawowym składnikiem diety meksykańskiej od czasów prekolumbijskich, obecnie przyrządzana jest również z mąki pszennej.
Quesadilla – pszenna lub kukurydziana tortilla wypełniona pikantnym farszem i roztopionym serem, składana jest na pół, aby otrzymać kształt półksiężyca.
Nachos – mogą stanowić przekąskę lub część dania głównego, są to chipsy z tortilli pokryte potartym, roztopionym serem, mogą być podane z dodatkiem salsy, mięsa, papryczek jalapeño lub fasoli.
Taco – zwinięta tortilla (zazwyczaj kukurydziana), w środku której znajduje się mięso wołowe, czerwona fasola, cebula, kukurydza, czosnek, pomidory i przyprawy.
Burrito – podobne do taco, jednak tortilla jest pszeniczna oraz złożona w inny sposób – tak iż całe nadzienie jest nią owinięte.
Chimichanga – popularne danie na północy, rodzaj burrito, które smażone jest na maśle lub oleju.
Enchilada – jest to kukurydziana tortilla z farszem i sosem, którego głównym składnikiem jest chilli.
Chile relleno – pieczona papryka chilli nadziewana serem lub farszem z wieprzowiny, rodzynek i orzechów, obtoczona w cieście z mąki kukurydzianej bądź jajek, a następnie podsmażana.
Chiles en nogada – ma kolory meksykańskiej flagi, zielona papryka chilli (poblano) wypełniona mieszanka mięsa, owoców i przypraw, polana sosem orzechowym i udekorowana miąższem granatu.
Crema de queso – serowa zupa z północnej części Meksyku.
Pozole – tradycyjna prekolumbijska zupa z mięsa oraz ziaren kukurydzy, które wcześniej były gotowane przez kilka godzin w słabym roztworze z wapna.
Salsa – rodzaj sosu przygotowanego z drobno posiekanych owoców lub warzyw oraz przypraw.
Mole poblano – znany sos z Puebli, składający się m.in. z orzechów arachidowych, pasty sezamowej, chilli, migdałów i gorzkiej czekolady, która stosowana jest w Meksyku, aby podkreślić smak potraw.
Guacamole – sos bazujący na awokado z dodatkiem soli morskiej, ma azteckie pochodzenie.
Flan – najpopularniejszy deser w całym Meksyku.
Tequila – napój alkoholowy otrzymywany z niebieskich roślin agawy, głównie w okolicy miasta Tequila, zazwyczaj zawiera 38 do 40% alkoholu.
Mezcal – narodowy napój Mesykanów sporządzany z zielonej agawy, niekiedy do butelek dodaje się gąsieniczkę gusano, mezcal zawiera aż do 90% alkoholu, jednak nie jest tak ostry jak spirytus.
Przykładowe ceny:
Kawa w barze – ok. 16 Mex$
Posiłek w restauracji – od 60 Mex$
Quesadilla ze straganu – ok. 10 Mex$
Taco – ok. 5 Mex$
Woda mineralna 1.5l – 10-15 Mex$
Piwo 0.5l – ok. 12 Mex$
Paczka papierosów (Malboro) – od 33 Mex$
Chleb – ok. 16 Mex$
Pomarańcze (kg) – od. 5,5 Mex$
Świeży sok z owoców – 20-35 Mex$
Bilet na autobus w Meksyku – 2 Mex$
|
|
